Listemdeki tüm korku-gerilim filmlerini izledikten sonra hepsi için genel bir yazı yazmak niyetindeydim ama film biter bitmez Mama hakkında bir şeyler yazma isteğimden kendimi alıkoyamadım.
Öncelikle şunu söyleyebilirim ki film korku-gerilim türünde görünse de dram yönü çok daha ön plana çıkmış. Filmi izlerken dram filmi izler gibi izleyip sonunu getirdim. Çok korkutacak ve-veya gerecek bir film beklentisiyle başlamıştım oysa ki. Bu yüzden hayal kırıklığına uğradım diyebilirim.
Film’de geren, kalp atışımı yükselten sahneler de oldu elbette; fakat kabuslarıma girecek veya tuvalete giderken yolda beni korku dolu anlara sürükleyecek kadar da olmadı maalesef ki.
Filmin konusunu anlatıp da izlemeyenlere spoiler vermeye niyetim yok. Sonuçta şu şu bu oldu dersem bir anlamı kalmayacak filmi izlemenin. Korku-gerilim türünde bu ne, neden oldu ve ne olacak gibi sorular bu türün gizemini oluşturuyor sonuçta.
Bu tür, sinema dünyasının en çok klişeler taşıyan türlerinden birisi. Bu yüzdendir ki bu film de klişelerden nasibini almış diğer türdeş filmlerinde ki gibi. Ancak bu tür için en önemli kısım yönetmen ve kurgudadır. İyi kurgulanmamış bir film ne kadar klişelerden uzak iyi bir hikaye barındırırsa barındırsın başarısız bir film olmaktan kurtulamaz. Hatta korku filmi olmaktan çıkar komedi filmi niyetine bile izlenir(bkz: dabbe) Bu filme bakınca iyi bir yönetim ve kurgu görüyorum. Gereksiz şekilde korkutacağım ve gereceğim diye kasılmamış ve bu sayede “ne gerek vardı?” denilebilecek sahnelere de yer verilmemiş filmde. Bu yüzden de film bir solukta bitiveriyor Sürükleyiciliği ise yerinde. Ancak takıldığım nokta şu ki bazı karakterler arasındaki bağlar çok yüzeysel kalmış gibi geldi bana. Bir derinlik göremedim açıkçası. O yüzden de filmin sonunda verilmek istenen duygu seli denemesi başarısız olmuş.
Film olanları, olacakları göstere göstere vuruyor seyirciye. Yani filmin en başında, film boyunca ne ile uğraşılacağı açık şekilde veriliyor; fakat amaç gibi detayları film içerisinde yediriyor. Bu filmde karanlıktan zırt pırt fırlayan hayaletler görmeyeceksiniz. Ben geliyorum diyen hayalet göreceksiniz; ama karanlık sahnelerde gözünüz nereden çıkacak bu diye arayıp duracak.
Oyunculara gelirsek kız çocukları gerçekten çok güzel oynamışlar. Filmde izleyiciyi çeken performansları alkışlanacak türden gerçekten.
Filme genel olarak, türü için konuşacak olursak 10 üzerinden 7 puan veriyorum. Bazı şeyler daha ağırdan verilseydi filmin sonunda duygu seline kapılabilirdim belki de ama olmadı. Sonuçta güzel bir film. Özellikle günümüzde yapılan çoğu korku-gerilim filmleri arasında izlenmeyi ve önerilmeyi hak eden bir film olmuş. Temelinde bir dram filmi ama korku-gerilim öğeleriyle hikaye beslenmiş.
İlerleyen günlerde 3 tane daha korku-gerilim türünde film izleyeceğim(son zamanlarda çekilmiş filmlerden elbette) ve bunlar adı en çok geçen, önerilen filmlerden olacak. Hepsi bittiğinde günümüzde ki korku-gerilim sineması üzerine de bir yazı yazacağım.
Artistik Bellek 