üzerimize bir kent kurdular
çelik köprüler
demir kapılar
sorgusuz sualsiz sokağa fırlatıldı rüyalar
kağıt evler
karton zamanlar
adet edinildi
plastik çiçeklere su verirken
dokunmadan sevişmek
megafonlardan yükseldikçe
karanlık ezgiler
frenleri patlamış kırmızı bisikletleri
bayır aşağı sürmek
ve
yağmurlu bir kara filmin son sahnesi
floresan ışığı altında kesik kesik can vermek
Metin Çalışkan
Artistik Bellek 