hürlüğünü düşünüyorum
kuşlara bölünmenin
sen
toplu iğne ucunda biriktiriyorsun
göğünü ikiye ayıran
tüm kırmızı uçmaları
korkuyorsun
uzağına düşmekten evlerin
tutsaklığını düşünüyorum
tek kişilik rüyaların
sen
gözlerinde şehir birikintisi
tırnak aralarında sokak kalıntısı
içleniyorsun durağanlığına trenlerin
tedirginsin
köprülerin intihar açıklığından
sanırım biz
dümdüz çizgilerin sıkıntısını yaşarken
birbirimizin mutsuz sabitliğinde
hareket halindeyiz
şiir kilometre hızla