Yalnızlık ? yalnızlık nedir ki ? Yalnızlık güneşin doğuşunda oturmaktır. Bağdaş kurup şiir açmaktır kendine… Özdemir Asaf atmaktır iki tek… Ya da ne bileyim…
Hayat güzel aslında, bak mesela güneşin doğuşunu izlemekte hayata dahil. Benimsemek açan gün ile yalnızlığı,taa kalbinin içinde hissetmek…Gürültüden uzaksın. Hayat, hayat değil 04.26’da… Çünkü artık yeni bir hayat…
Zaman geçmek bilmiyor, niye!? Tam hissedemedim ben yalnızlığı içerimde. Ah nasıl anlatsa; kalbimin sağ üst köşesi doluda, ciğerlerimin sol alt köşesinde bi boşluk… Yine unutmuşum. Yalnızım ya(!) sigaramı unutmuşum. E sigara önemli bir şey, tıpkı çay gibi. Güneşin doğuşu da dahil. Önemli şeyleri unutmamalıyız! O zaman şiir okumaya devam, bakalım ne demiş Özdemir…
Bir şiir bir geceye değer,
Bir şiir bir uykuya değer,
Bir şiir bir uyanmaya değer,
Bir şiir bir sigaraya değer,
Bir şiir bir rakıya değer,
Bir şiir bir şarkıya değer,
Bir şiir bir türküye değer,
Bir şiir bir ağrıya değer,
Diye-diye..
Meğer.
Ne diyorduk ? Camdan içeriye giren hava sanki buzlu buzlu ayaklarımı gıdıklıyor. Eh artık doğ be güneş ben de uyuyayım! Ne kararsız kararsız saklanırsın hala bulutlar ardında. Bu sessizlik de dahil mi yalnızlığa ? Yalnızlığa hiçbir şey dahil olamaz. Ona sadece ben dahilim. Zaten bu yüzden yalnızım.bu bir bağımlılık çünkü en yakın arkadaşım Özdemir Asaf’tır benim. Çay ve sigara sonra gelir. Bir daha da hiç gitmezler. Evimin en güzel misafirleri….Karşı duvarda asılı duran kemanım sessiz sedasız seyre dalmış yine…. O da seviyor benim gibi gün doğumunu… Seni de mi çok ağlattılar kemancık? Beni de… diyesim geliyor.
İşte doğuyor güneş… yine karşımızda tüm gerçekliğiyle doğa. Ve yine ben yalnızım. Ama mutlu, umutlu….
Artık zaman geldi. Doğuyor işte ‘kalbimin çiçeği.’ Artık elveda güzel dostlarım. Biraz uykuya ihtiyacımız var. Görev tamam! Evimin en güzel misafirleri için artık uyku vakti….
*(yazının ‘madonna-sky fits heaven’ eşliğinde okunması tavsiye edilir.)
Artistik Bellek 