Alfred Hitchcock: Rope

“Saygın ve seçkin bir konuma sahip olan iki genç adam Brandon ve Philip, cinayet hakkındaki ‘farklı’ düşüncelerini eyleme geçirme kararı aldıktan sonra sosyetik arkadaşları David’i öldürürler. Dünyaya faydası olmayan insanların öldürülebileceği, dahası, cinayeti sadece asil ruhlu insanların işleyebileceği görüşünü savunan ikili, iple boğarak öldürdükleri arkadaaşlarının cansız bedenini bir sandığın içinde saklarlar.

Cinayet işlendikten bir kaç saat sonra evde parti düzenleyen ikili, yiyecek ve içkileri cesedin bulunduğu sandığın üzerine yerleştirirler ve arkadaşlarını davet ederler. Ancak ne var ki, herkes David’in gelmesini beklemektedir ve bu bekleyiş, cinayeti işleyenlerden Philip’in tedirgin olmasına sebep vermektedir.” (alıntı t.a)

Tartışmaya açık bir gerilim…

Gerilim ustası Hitchcock’un diğer filmlerine nazaran felsefesini alt metne yedirmeden su üstünde tutan filmi: Rope… Tek mekan filmlerinin zorluğunun ustaca üstesinden gelmiş. Sıkılmadan izlenebiliyor. Çeşitli sinema hileleriyle plan sekans izlenimi yaratılmış. Üstün insan, sınıf çatışması gibi kavramlara dokundururken cinayet olgusunu sorgulamakta. Fakat beğenmek beğenmemek arasındaki kararsızlığım bu noktada ortaya çıktı. Derin bir film, derin felsefi çatışmalar yüklü. Yine de biz izleyici olarak bu tartışmaların ortasına dalmak yerine, çevresinden dolaşıyoruz.

Oyunculuk performansları genel olarak iyi. Gerilimi ortaya çıkaran bazı ayrıntılar gayet güzeldi. Beklentiyi yüksek tutmayanlar için, farklı tartışmalara kıyısından köşesinden kapılmak isteyenler için ve tabii ustanın takipçileri için tavsiyedir…