Betül Yeniçeri: Yeterince Kaçtık (ve israf ettik zamanı)

bir ayaklanmanın kurbanı
bir sözün en incitici yanı
eski bir uğraş rastladığı
görmezden geldiği bir yüz
sessizliğin en uğultulu noktası
yaşamın en kaygılı tarafı

 orada bir yerlerde
değerinden kaybedecek insan
güveni kime bıraktın
kime sorduysan adını
suskunluğun dizlerinden döküldüyse
savruluyorsa dönemeçlerinde
yolculuk çağrıları

 susturuyorsan
içinde biriken her bir acının adını
fısıldamadan gidiyorsa kayıp gelecek
çabaların yorgunluğundan dönmüyor
kazanmıyorsa ahlakın bekçisi

 kimi bıraktığın bir yerde
diğeri sözlerinde
yaşattığın her bir noktanın
karanlık bekçiliğinde
bir sarhoş adımına takıldı
gülüşünde yuvarlandı
dalgalarına tutundu denizin
şafağı böldü
yavaşça uzaklaştı…

 

Ne yazsam

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s