“Alisilagelmis vampir filmlerinin cok otesindeki cizgisi ile The Addiction insanin icinde barindirdigi kotuluk ve siddete sundugu felsefik bakis acisi ve yarattigi siradisi atmosferle, turunun en guzel ornegidir bu calisma. burroughsdan danteye kadar uzanan entellektuel acilimiyla kafalari yorarken, doneminin new york bagimsiz sinema anlayisindan da fazlasiyla nasibini almistir. ayrica bol kanli bir film olarak siyah beyaz cekilmis olmasi da bu filme ayri bir ozgunluk katar.”
The Addiction, Abbel Ferrara’dan izlediğim ilk film. Vampir temasına farklı bir yaklaşım getiriyor ve siyah beyaz estetik anlayışıyla, müzikleriyle iyi bir film olduğunun sinyallerini veriyor. Evet, Ferrara’nın The Addiction’ı insan kötücülülüğüne dair bakışıyla, doymak nedir bilmez insanlığı vampirler üzerinden anlatmasıyla, kısa süresinde harika oynayan Christopher Walken’ın performansıyla ve felsefi tartışmalarıyla en azından izlerken soru işaretleri yaratabilen bir film. Tüm artılarına rağmen sevmedim tabii, insandan umudunuzu kesmenize neden olabilir. Filmin var oluşumuzu sadece bağımlılıklar üzerinden işaret etmesi üstelik bunu kanıtlarcasına dehşet verici bir parti sahnesi barındırması da cabası. Yine de bir defalığına izlemek gerek.
Artistik Bellek 