kahretsin ben hep eski bir şeyi severdim vakit şimdi oldu mu yetişemezdim asla kapı kilitlerine sıkışan parmaklarım kanayınca kentlere delilere aşka delilerin kurduğu kentlerdeki aşklara kentlerde deliren aşıklara soyunan şiirler önce kelimelerini sıyırır kollarından ay ışığında yetişemezdim Emperyal Oteli’nden kaçıp kan ter içinde gece trenleriye uzaklaşıp intihar hasretinde en fazla, neyse eski bir şey sevdiğim…