İbrahim Adem Ababey: Yaşamak Bir Harp

bardak Othello’nun üzerinde durur ağzım şiirler okur kafamı aydınlığa gömdüm baba kalem yazmıyor ya ondan ağlıyorum yoksa kendimi kaybettiğimden değil. insan için yaratılan bunca şeyi insan yok etti kadınlar haykırmış arkamdan ‘gülüşünü sevdim adam’ ben duymadım ki duysam; bardak Othello’nun üzerinde durmazdı yaşamak ışık saçardı ama ben duymadım. çatık kaşlarımdan öp Gaffur! yaşamak bir harp…

Merve Kırman: Siyah Kedinin Adımı

Bir akşamüstü yolda yürüyorum. Seni görüyorum siyah kedi. Oryantalist ezgiler çalınıyor kulağıma senden. Bu, benim zihnime küçüklüğümde yapılan mahalle arası düğünlerini getiriyor nedense. Yolların kapatıldığı, mahallenin en geniş alanına naylon beyaz sandalyelerin dizilerek, yukarılara sarı ampüllerin asıldığı ve en yaşlı kadınların-adamların saatler evvelinden gelerek en öne kurulduğu o ufacık mahalle düğünlerini. Sonra, yıllar yıllar sonra,…