aram yok bu saydam şehrin hayâlleriyle güneş ağrısındaki şehirlerin geçmiş zamana çekimli hayaletleri nasıl sevilebilir emin değilim bir düş hangi ân kurulduğunda özgürleşir bilmem boyası dökülen panayırlar kapandığından ateş çemberlerinden geçen kağıt kuşları yandığından beri dengesizim dünle yarın arasına gerilmiş zamanın ince ipi üzerinde yürümeye çalışıyorum körlemesine ve rutubetli yalnızlıklardan ağrıyor eklemlerim
“Kötü yürekli Krank ve adamları çılgın bir bilim adamı tarafından imal edilmişlerdir. Krank’ın en büyük acısı, rüya görme yetisinden yoksun olmasıdır. Tek çareyi, rüyalarını çalmak için kaçırdığı çocuklarda bulur. Oysa çocuklar ondan korktuğu için tek elde ettiği onların kabusları olacaktır. Bir gün bir sirkin güçlü adamı olan One’ın küçük kardeşi de Krank’a götürülmek üzere Cyclops…
Gece sükût ile başladı. Ruhumu inzivaya çeken bir sükûttu bu. Bir rüya canlandı ve ipekten bir deniz belirdi. Deniz ortasında bir inci. İnci miyim ben yoksa inciye ulaşmaya çalışan o turkuvaz balık mı? Kabuğundan çıkabilmek için debelenen, buram buram özgürlük kokan bir inci olmak istiyorum. Hem de ne özgür bir inci… İçinde oluk oluk kanlar…
Artistik Bellek 