kahretsin ben hep eski bir şeyi severdim vakit şimdiyse yetişemezdim asla kapılara sıkışan parmaklarım kanadıkça kentlere delilere aşka delilerin kurduğu kentlerdeki aşklara kentlerde deliren aşıklara soyunur şiirler önce kelimelerini sıyırır omuzlarından ay ışığında kahretsin Emperyal Oteli’nden kaçıp yetişemezdim asla kan ter içinde gece trenleriye uzaklaşır intihar hasretinde en fazla, neyse eski bir şey sevdiğim o…