üçe kadar sayıyorum
bir…
iki…
sessiz şiir anlaşması bu
tek bacaklı şairler’ sokağında
aranan ellerim
duvar çatlaklarında
Sarmaşık Moteli
numara çift yedi
ellerim şakaklarımda
ben seni anlatıyorum düpedüz
sen beni susuyorsun kelalaka
gözlerim önünde mavi karıncalar
iç içe geçmiş kollarıyla bacaklarıyla
yastıklar yorganlar
çift görüyorum her yalnızlığı
üçerli üçerli taşınıyorlar
(üç en sevdiğim çift sayı, bildim)
pekala uymaktayız anlaşmaya
düşlerim karıştıkça kanıma
genzim yanıyor
gecenin amonyak kokusuyla
köşeleri tutmasaydı ya
kelebek ihtimallerin
ben seni susuyorum
sen seni anlatıyorsun
anlaşamamak kelamını kurtarıp istifinden
ilk sıraya taşıyoruz yasak sözlüklerde
bir vakit tesadüf ediyoruz
eh ya, etme bulma dünyası
saksı çiçeklerinin bakımı hakkında laflayıp
hızlı adımlarla uzaklaşıyoruz
üçe kadar sayıyorum
bir…